پری‌بیوتیک
تفاوت پری‌بیوتیک با پروبیوتیک‌ها
احتمالا شما نیز تاکنون دو واژه پری بیوتیک و پروبیوتیک را شنیده‌اید و شاید این سوال برایتان پیش بیاید که مفهوم آن‌ها چیست و چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ پری بیوتیک‌ها غذاهایی هستند که بدن قادر به تجزیه آن‌ها نمی‌باشند اما پروبیوتیک‌ها همان باکتری‌های مفید روده هستند که مسئولیت تجزیه مواد غذایی غیرقابل‌هضم توسط بدن را بر عهده دارند. اگر مایل هستید با تفاوت پری بیوتیک و پروبیوتیک به طور مفصل آشنا شوید و منابع و فواید آن‌ها را بشناسید، تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.
پری بیوتیک چیست؟
پری بیوتیک‌ها در حقیقت کربوهیدرات‌های پیچیده یا فیبرهایی هستند که توسط آنزیم‌های معده تجزیه نمی‌شوند. این ترکیبات در نهایت به روده منتقل می‌شوند. با وجود آنکه روده انسان نیز قادر به هضم این مواد نیست، باکتری‌هایی وجود دارند که این پری بیوتیک‌ها را در روده تجزیه می‌کنند و بدن را قادر می‌سازند تا از فواید آن‌ها بهره‌مند شود. این ترکیبات در بسیاری از مواد غذایی یافت می‌شوند.
پری بیوتیک با پروبیوتیک چه تفاوتی دارد؟
همان‌طور که گفتیم پری بیوتیک‌ها فیبر و برخی کربوهیدرات‌های موجود در مواد غذایی هستند و پروبیوتیک‌ها باکتری‌ها و مخمرهایی هستند که در روده زندگی می‌کنند. پس می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که پری بیوتیک‌ها در حقیقت غذای پروبیوتیک‌ها هستند. تجزیه فیبرهای ضروری پری بیوتیک توسط پروبیوتیک‌ها، موجب بهره‌مندی بدن از خواص آن‌ها می‌شود. پس پروبیوتیک‌ها موجودات زنده هستند در حالی که پری بیوتیک‌ها تنها به عنوان مواد غذایی شناخته می‌شوند.
چگونه مواد غذایی بر باکتری‌های روده تاثیر می‌گذارد؟
تعادل باکتری‌های روده یکی از موارد مهم در حفظ سلامت دستگاه گوارش است. امروزه مطالعات مختلفی در زمینه نقش باکتری‌های روده انجام شده است. توجه داشته باشید که تنها بخش کوچکی از این باکتری‌ها مضر هستند و مابقی آن‌ها در خدمت سلامت بدن می‌باشند. تحقیقات ثابت کرده است که مصرف مواد غذایی مختلف بر تعادل این باکتری‌ها اثرگذار است. به عنوان مثال مصرف بیش از حد غذاهای چرب، رشد باکتری‌های مضر را افزایش می‌دهد. از جمله تاثیرات این باکتری‌های مضر می‌توان به افزایش جذب کالری و بالا رفتن وزن اشاره کرد. همچنین مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها نیز برای تعادل باکتری‌های روده مضر خواهد بود.
کدام منابع غذایی حاوی پری بیوتیک هستند؟
احتمالا تا اینجا این سوال برای شما پیش آمده است که فیبرهای پری بیوتیک در کدام مواد غذایی یافت می‌شوند؟ وجود این ترکیبات برای بدن لازم و ضروری است و در مواد غذایی زیر وجود دارد:
سیر از بهترین منابع پری بیوتیک
سیر طعم منحصربه‌فردی دارد و در بسیاری از غذاها از آن استفاده می‌شود. سیر خواص بسیاری برای سلامتی دارد. تقریبا ۱۱ درصد فیبر موجود در سیر را اینولین و ۶ درصد دیگر آن را یک جزء شیرین پری بیوتیک به‌نام «فروکتوالیگوساکارید»ها تشکیل می‌دهد.
سیر با خاصیت پری بیوتیک به رشد باکتری‌های مفیدی به‌نام «بیفیدوباکتر»ها در دستگاه گوارش کمک می‌کند. به‌علاوه، از رشد باکتری‌های عامل بیماری‌ها نیز جلوگیری می‌کند. عصاره سیر هم در کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی مؤثر است. علاوه بر اینها، سیر خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضدسرطان و ضدمیکروبی نیز دارد. همچنین، سیر در مبارزه با بیماری آسم هم کارآمد است.
پیاز از دردسترس‌ترین منابع پری بیوتیک
پیاز از سبزیجات پرکاربرد است که فواید بسیاری برای سلامتی دارد. از لحاظ دارابودن پری‌بیوتیک‌ها، پیاز شباهت زیادی به سیر دارد. ۱۰ درصد از فیبر پیاز را اینولین و ۶ درصد آن را فروکتوالیگوساکاریدها تشکیل می‌دهند. فروکتوالیگوساکاریدها، با افزایش تولید نیتریکاکسید در سلول‌ها، به تقویت باکتری‌های مفید دستگاه گوارش و دستگاه ایمنی و نیز شکستن چربی‌ها کمک می‌کنند.
موز
موز میوه شناخته‌شده‌ای است که سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی و فیبر است. موز محتوی مقادیر نسبتا اندکی از اینولین است. موز نارس یا سبز سرشار از نشاسته مقاوم است که خاصیت پری بیوتیک دارد. پری بیوتیک موجود در موز باکتری‌های مفید موجود در دستگاه گوارش را افزایش می‌دهد و موجب کاهش نفخ می‌شود.
جو از بهترین منابع پری بیوتیک
جو از غلات شناخته‌شده‌ای است که در تولید ماءالشعیر استفاده می‌شود. هر ۱۰۰ گرم جو ۳ تا ۸ گرم «بتاگلوکان» دارد. بتاگلوکان فیبری پری بیوتیک است که باکتری‌های مفید دستگاه گوارش را تقویت می‌کند. بتاگلوکان موجود در جو کلسترول بد و کلسترول کامل را کاهش می‌دهد و همچنین قند خون را نیز می‌کاهد. برای خرید نان جو میتوانید از طریق سایت سرومارکت اقدام نمایید.
کاکائو
دانه کاکائو، یکی دیگر ار منابع پری بیوتیک، بسیار خوش‌مزه و سالم است. تجزیه دانه کاکائو در روده بزرگ موجب تولید «نیتریکاکسید» می‌شود. نیتریکاکسید خواص بسیاری برای سلامت دستگاه قلبی ـ عروقی دارد. همچنین، کاکائو منبع خوبی از فلاونوئیدهاست. فلاونوئیدها خاصیت پری بیوتیک چشمگیری دارند و به رشد باکتری‌های مفید دستگاه گوارش کمک می‌کنند و در حفظ سلامت قلب نیز مؤثرند.
تخم کتان
تخم کتان به‌طور شگفت‌انگیزی مفید است و منبع خوبی از پری‌بیوتیک‌ها محسوب می‌شود. تقریبا ۲۰ تا ۴۰ درصد فیبر تخم کتان را فیبر محلول لیزاب (موسیلاژ) و ۶۰ تا ۸۰ درصد را فیبر غیرمحلول سلولز و لیگنین تشکیل می‌دهد.
فیبر موجود در تخم کتان به تقویت باکتری‌های مفید دستگاه گوارش، دفع بهتر مدفوع و نیز کاهش جذب چربی کمک می‌کند. تخم کتان به‌علت وجود آنتی‌اکسیدان‌های فنولیک، خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدسرطانی دارد و قند خون را هم تنظیم می‌کند.
تست امگا3 سروطلایی با داشتن دانه‌های کتان از خواص بی نظیر تغذیه‌ای برخوردار است. برای خرید آنلاین این نان میتوانید از طریق این لینک اقدام نمایید.
سبوس گندم
سبوس گندم به لایه خارجی دانه کامل گندم گفته می‌شود. سبوس گندم منبع خوبی از پری‌بیوتیک‌هاست. همچنین، سبوس گندم محتوی نوع خاصی از فیبر به‌نام «عربینوکسیلان-الیگوساکارید» است.
فیبر عربینوکسیلان-الیگوساکارید تقریبا ۶۴ تا ۶۹ درصد از محتوای فیبر سبوس گندم را تشکیل می‌دهد. این فیبر بیفیدوباکترهای موجود در دستگاه گوارش را تقویت می‌کند. به‌علاوه، سبوس گندم به کاهش مشکلات گوارشی مانند باد شکم، گرفتگی و درد شکم نیز کمک می‌کند.
