نان باگت
نگاهی به تاریخچهی نان باگت
نان باگت در سراسر جهان به عنوان نماد هویت فرانسوی شناخته میشود و در نوامبر 2018 در فهرست میراث فرهنگی ناملموس فرانسه قرار گرفته است.
به طور کلی طبق روایتهای موجود نان باگت با دستور مجلس انقلابی فرانسه در سال 1793 و برای برابری میان مردم فقیر و غنی متولد شد. نان باگت از تنوع زیادی برخوردار است، مثل معروفترین نوع که همان باگت معمولی است و سایر انواع میتوان به باگت موله، باگت فارنیه اشاره کرد.
همهی این تنوعها از نظر طعم مشابه هستند اما تفاوت اصلی آنها در نحوه پختشان نهفته است.
نان باگت در واقع نوعی نان مخصوص ساندویچ است که اصولاً در میان برخی از ایرانیها با نان ساندویچ هم مشهور است. این نان معمولاً از خمیر بدون چربی ساده تهیه میشود، که با طوب دراز و پوسته ترد و طلایی آن قابل تشخیص است. سادگی فوقالعاده دستور پخت باگت، امکان داشتن طیف گستردهای از طعمها را با این نان فراهم میکند.
نان باگت استاندار 5 تا 6 سانتیمتر عرض داشته و طول آن گاهی به یک متر هم میرسد. از باگتهای کوتاهتر برای تیه انواع ساندویچ استفاده میکنند. همچنین میتوان این نان را برش زده و همراه پنیر یا مواد دیگر مصرف نمود.
کلمهی باگت به معنای "گرز"، "باتوم" یا چوب است که اولین بار در سال 1920 به عنوان نوعی نان ثبت شد.
پس از جنگهای جهانی، نانوایان فرانسوی شروع به پختن باگت سفیدتر و نرمتر کردند که با نانهای تیرهتر تولید شده به دلیل جیرهبندی در طول جنگها در تضاد بود. این خمیرها زمان کمتری برای تخمیر میبردند و از مواد افزودنی بیشتری استفاده میکردند اما طعم بسیار کمتری داشتند.
نان ساندویچی یا همان نان باگت تولید شده در مجموعه سروطلایی دو نوع ساده و کنجدی داشته که جزء محبوبترین محصولات در فروش حضوری و آنلاین به شمار میآیند.
در ادامه به برخی از خواص کنجد استفاده شده در نان ساندویچی کنجدی خواهیم پرداخت:
کنجد، دانهای ریز و روغنی است که از دیرباز در آشپزی و طب سنتی جایگاه ویژهای داشته است. این دانههای کوچک که در رنگهای سفید و سیاه یافت میشوند، نه تنها طعم و بافتی دلنشین به غذاها میبخشند، بلکه منبعی غنی از ویتامینها، مواد معدنی و آنتیاکسیدانها نیز هستند. میتوان آن را به صورت خام، بوداده، آسیاب شده یا به عنوان روغن مصرف کرد. کنجد در انواع غذاها مانند سالاد، نان، سوپ، سس، دسر و شیرینی کاربرد دارد. گسترگی خواص دانه کنجد باعث شده است تا افراد بسیاری در پی مصرف این دانه باشند.
کنجد سرشار از کلسیم، آهن، منیزیم، مس، فسفر، ویتامین E، ویتامین B1 و فیبر است. این مواد مغذی برای سلامتی بدن ضروری بوده و به تقویت سیستم ایمنی، سلامت استخوانها، قلب و عروق، پوست و مو کمک میکنند. از کنجد به روشهای مختلفی میتوان استفاده کرد. به دلیل ویتامین ها و مواد معدنی غنی که در کنجد و روغن آن وجود دارد، مصرف آن برای گیاهخواران بسیار مناسب است. ۳۱ مورد از مهمترین خواص کنجد برای سلامتی و درمان بیماری ها همچنین پیشگیری از ابتلا به بیماری های مختلف عبارتند از:
- مبارزه با دیابت
- بهبود سلامت دستگاه گوارش
- ضدسرطان
- سلامت قلب و عروق
- درمان کم خونی
- کاهش درد مفاصل
- بهداشت دهان و دندان
- تقویت استخوانها
- بهبود سلامت تنفس
- حفاظت در برابر آسیبهای تشعشع
- کاهش فشار خون
- تقویت سیستم ایمنی بدن
- اثرات ضد التهابی
- خاصیت التیام بخشی
- کاهش اضطراب
- کاهش کلسترول
- محافظت از چشم
- کاهش وزن
- سلامت کبد
- خواص روغن کنجد برای پوست و مو
- فواید روغن کنجد برای مو
- پیشگیری از مشکلات پوست سر
- ضدآفتاب طبیعی مو
- تیره کننده مو
- نرم کردن موهای خشک
- درمان ترک کف پا
- درمان اگزما و خشکی پوست
- محافظت از پوست نوزادان
- سم زدایی پوست
- خاصیت التیام بخشی
- درمان آفتاب سوختگی
خواص کنجد بسیار فراوانتر از آنچه است که تصور میشود. دانههای کنجد حاوی منیزیم و سایر مواد مغذی هستند که نشان داده شده در مبارزه با دیابت موثرند. بررسیهای علمی نشان داده است که استفاده از روغن کنجد به عنوان تنها روغن خوراکی، در کاهش فشار خون و قند خون افراد دیابتی حساس شناخته میشود.
اگاز دیگر خواص کنجد برای سلامتی میتوان به بهبود دستگاه گوارش اشاره کرد. در واقع میتوان گفت دانههای کنجد به دلیل داشتن فیبر بالا از سلامت دستگاه گوارش و روده بزرگ پشتیبانی میکنند. این مقدار بالای فیبر به عملکرد روان روده کمک کرده و دفع مواد زائد، هضم غذا و رفع یبوست را آسان میکند.ر از بیماری دیابت رنج میبرید، مصرف کنجد میتواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
دانههای کنجد حاوی منیزیم است و به همین دلیل نیز خاصیت ضدسرطانی دارد. این دانهها همچنین حاوی مادهای ضد سرطان به نام «فیتات» هستند. بررسیها نشان داده است که مصرف کنجد در کاهش خطر تومورهای روده بزرگ و در نتیجه پیشگیری از سرطان روده بزرگ موثر است. «سسامین» موجود در کنجد نیز ممکن است خاصیت ضد سرطانی داشته باشد. این خاصیت را میتوان به اثرات ضد تکثیری، ضد التهابی، القا کننده مرگ سلولی، ضد متاستاز، ضد رگ زایی و القا کننده اتوفاژی سسامین نسبت داد.