نان باگت

نگاهی به تاریخچه‌ی نان باگت

نان باگت در سراسر جهان به عنوان نماد هویت فرانسوی شناخته می‌شود و در نوامبر 2018 در فهرست میراث فرهنگی ناملموس فرانسه قرار گرفته است.

به طور کلی طبق روایت‌های موجود نان باگت با دستور مجلس انقلابی فرانسه در سال 1793 و برای برابری میان مردم فقیر و غنی متولد شد. نان باگت از تنوع زیادی برخوردار است، مثل معروف‌ترین نوع که همان باگت معمولی است و سایر انواع میتوان به باگت موله، باگت فارنیه اشاره کرد.

همه‌ی این تنوع‌ها از نظر طعم مشابه هستند اما تفاوت اصلی آنها در نحوه پختشان نهفته است.

نان باگت در واقع نوعی نان مخصوص ساندویچ است که اصولاً در میان برخی از ایرانی‌ها با نان ساندویچ هم مشهور است. این نان معمولاً از خمیر بدون چربی ساده تهیه می‌شود، که با طوب دراز و پوسته ترد و طلایی آن قابل تشخیص است. سادگی فوق‌العاده دستور پخت باگت، امکان داشتن طیف گسترده‌ای از طعم‌ها را با این نان فراهم می‌کند.

نان باگت استاندار 5 تا 6 سانتی‌متر عرض داشته و طول آن گاهی به یک متر هم می‌رسد. از باگت‌های کوتاه‌تر برای تیه انواع ساندویچ استفاده می‌کنند. هم‌چنین می‌توان این نان را برش زده و همراه پنیر یا مواد دیگر مصرف نمود.

کلمه‌ی باگت به معنای "گرز"، "باتوم" یا چوب است که اولین بار در سال 1920 به عنوان نوعی نان ثبت شد.

پس از جنگ‌های جهانی، نانوایان فرانسوی شروع به پختن باگت سفیدتر و نرم‌تر کردند که با نان‌های تیره‌تر تولید شده به دلیل جیره‌بندی در طول جنگ‌ها در تضاد بود. این خمیرها زمان کمتری برای تخمیر می‌بردند و از مواد افزودنی بیشتری استفاده میکردند اما طعم بسیار کمتری داشتند.